Vervlochten samenspel en samenzang zoals alleen verweven genen die kunnen brengen; u bent vast en zeker bekend met de opzienbarende verschijning Clean Pete. Twee zussen net zo on-inwisselbaar als dat ze verwisselbaar zijn - en ergens daar tussenin liedjes die zonder blikken en blozen je hart ondersteboven hangen. 



Zoals alle fundamentele dingen in het leven komen de liedjes van de twee in prachtige dualiteit: koesteren en van je afbijten, viespeuk afblijven en hier komen, ijdelheid en jongens-nijd, naar buiten kijken en lekker binnen blijven (want het regent - regen is stom en nat - ik blijf in bed naast jou).

Levendige strookjes van alledag die uiterst precies en pijnlijk in liedjes zijn gegoten. Een cello sluimert onverbiddelijk een liedje in en Loes sabelt met lichte, bijna verontschuldigende sneer in haar stem een minnaar neer.



Oh, maar wacht! Dit wisten we allemaal al! Clean Pete maakt mooie muziek! Vertel ons iets nieuws!
 Ok:

Hoera! De lange haren waaien ook wild op dit album: in de eeuwige, weelderige boezem van The Beach Boys en jaren 70 doowop bands schreef Clean Pete een aantal moderne meedansers met surf-riffs en drumfills. FUCK YEAH!

De frisse energie van de popliedjes zorgt bij Clean Pete voor verrassend contrast - je waardeert je zachte bank pas echt wanneer je eerst vol op een ritmesectie bent gaan zitten. Twee, naar zeggen, heel leuke en begenadigde muzikanten (genaamd Sam en Kees) rammen die vuige, gruizige riffs van je favo doowop 70s popgroep door je sternum heen. Clean Pete ontpopt zich tot regelrechte popgroep.

Zoals Blondie al zei: Clean Pete is een band. Tot ze je hart breken, dan is het een kutband.